ทำไมค่านิยมของคำว่า "มวยไทย" จึงตกไปอันนี้ผู้เขียนเอง ก็อยากจะท้าวความให้ข้อคิดถึงความเปลี่ยนแปลง ในยุคของโลกโลกาภิวัฒน์ว่า

มวยไทยในอดีตนั้นเขาศึกษาและเรียนรู้จากชีวิตจริง ผสมผสานกับครูพักลักจำเข้ามาประกอบกัน และเริ่มมาเรียนรู้ถึงคำว่ามวยไทยก็อยู่ในยุคของกรุงศรีอยุธยา
เริ่มจากครูขนมต้อเป็นบรมครูมวยสืบถอดมาถึงยุครัตนโกสินทร์ เมื่อก่อตั้งเรียนรู้และศึกษาจากครูมวยจริงๆ ในวัดเป็นส่วนมาก คนที่จะมาสอนเราและรับเราเป็นลูกศิษย์นั้น ไม่ใช่รับกันง่ายๆ และเมื่อตกลงรับแล้วคนที่สอนเรานั้นแหละคือครูมวย

.... ซึ่งก็เป็นครูของเราจริงๆ รักและเป็นห่วงเราเปลี่ยบเสมื่อนเป็นลูกหลานของเขาจริงๆ ซึ่งมันมีค่าทางจิตใจมากไม่ด่าคำหยาบแต่ดุ ผิดกับยุคปัจจุบันซึ่งคำว่าครูมวยมันได้หายสูณไปจากวงการมวยเหลือแต่เพียงเทรนเนอร์ หรือผู้ฝึกสอนเท่านั้น

ฟังดูแล้วมันไม่มีคุณค่าทางด้านจิตใจเลย ท่วงทำนองหรือการสอนมันก็แตกต่างกันไปเมื่อก่อนครูมวยจะสอนให้ใช้อารุธมวยไทยให้ครบเครื่อง หนักห่วงและรุนแรงแตกต่างจากยุคปัจจุบัน ขอให้เร็วเข้าไว้กอดรัดฟัดตี ต้องปล้ำกันให้มากจนหูหนาตาเล่อ การพูดการจากก็ใช้คำหยาบแถมยังทุบตีอีกต่างหาก ผิดกับสมัยก่อนครูมวยจะพร่ำสอนให้ตั้งสติให้มั่น และออกอาวุธให้หนักใช้สติปัญญา

เมื่อก่อนคนดูมวยที่สนามมวยมากเพราะอะไรสาเหตุมาจากเมื่อก่อนนี้ไม่มีทีวี มีแค่วิทยุ พอมีรายการใหญ่มีมวยเอกในยุคนั้นต่อนคนดูจึงต้องมาดูที่สนามเป็นธรรมดาผิดกับยุคนี้มีถ่ายทอดทีวี ทุกช่องทุกวัน

ส่วนมากเป็นคนดูมวยอยู่กลุ่มเดียวและเล่นทุกวันท่านลองคิดดูถ้าเล่นเสียวันนี้พรุ่งนี้จะเอาอะไรไปเล่นจริงไม้ละครับ ผมมาทบทวนดูแล้วค่าของมวยไทยไม่ได้ตกต่ำไปไหนหรอกครับ ค่าของคำว่าเศรษฐกิจมันตกต่ำหน้าดูน่าจะเป็นเรื่องจริงครับ ผมยังชอบคำของคุณทรงชัยที่ว่า..."มวยไทยมรดกไทย มรดกโลก" มากเลย ครับ

พบกันใหม่ฉบับหน้าจะสรรหาเรื่องจริงมาให้ความรู้ เพื่อศึกษากันต่อไป

*** ขอบคุณข้อเขียน ของ "น้องชัย" ศิรภพ รัตนสุบรรณ ที่ร่วมเผยแพร่ ข่าวสารเรื่องหมัดมวย มา ณ ที่นี้ ด้วย ****

-- Edited by webmaster at 18:19, 2008-10-02